بالاي پلکان
تا بوي قهوه ، سرسراي قهوه اي و گام هاي وسوسه انگيز تو
اميد مشترکي که در بلندترين بام ها به حقيقت پيوست
آواز عشق آينده کي يا
کجا نوشته شود ؟
بالاي ماه ، پاشنه بلند طلا
زير چراغ هاي چشمک زن ،پايين پاي ما
يا کاغذ سپيد که بر زانوي سپيد تو مي سايد ؟
دستي که دست هاي تو را جست سرشار بود از فيروزه ي رباعي خيام
انگشتري قواره ي انگشت توست ، البته مي پذيري ، بانوي سربلندي ها
آن باغ
زير پوست ، با عطر کال نارنج ، با چشمه ي نمک ، جزيره ي
مثلثي ، روشن از آب دريا ، آن ساقه هاي نيشکر که واژگان را
در انزواي شان آزاد کرد
و گام هاي مصمم که به رغم تو پله ها را پيمود
فروزان باد
[گل][گل]