شبي غمگين شبي باروني و سرد
مرا در غربت فردا رها کرد
دلم در حسرت ديدار او ماند
مرا چشم انتظار کوچه ها کرد
به من ميگفت تنهايي غريب است
ببين با غربتش با من چه ها کرد
تمام هستي ام بودو ندونست
که در قلبم چه اشوبي به پا کرد
و او هرگز شکستم را نفهميد
اگر چه تا ته دنيا صدا کرد...