هرگز نشد بیای پیشم بگیری دستای منو

بدونی من عاشقتم گوش کنی حرفای منو

تو بیوفا بودی ولی اون که برات میمرد منم

تا زنده ام دوستت دارم اینه کلام آخرم

من که نتونستم تورو یه لحظه تنها بزارم

توسردی خاطره ها بگم که دوست ندارم

دلم می خواد همین یه بار اشکامو پنهون نکنم

باور کنی تورو می خوام غربت و زندونی کنم

بیام به شهر خاطرات غرق بشم توی نگات

دیونه وار فدات بشم بمیرم من واسه چشات

اما هنوز فاصله مون دور و دست من جداست

ترانه سکوت من تو بغض آخرم رهاست

کاشکی می شد فقط یه بار بیای بگی دوست دارم

تو چشم من نگاه کنی بگی که عاشقت منم

چیزی نمی تونم بگم قراره ازمن بگذری

چیزی نگو میفهممت باید ازاین خونه بری

چندسال از امشب بگذرد؟تا من فراموشت کنم

تا بایه دریا تو خودم خاموش خاموشت کنم

تنهاییامو بعداز این با قلب کی قسمت کنم؟

واسه فراموش کردنت باید به چی عادت کنم؟

تو باید از من رد بشی من باید از تو بگذرم

کاری نمی تونم کنم باید بیفتی از سرم

بعد از تو باید با خودم تنهای تنها سرکنم

یک عمر باید بگذره تا امشبو باور کنم

چه دیدم؟!...چه کشیدم؟!...نه دیدم! نه شنیدم که کسی کشیده باشد

ستمی که من کشیدم...نا امیدانه زدم تکیه بر دیوار حسرت

نا امیدی نکشیدی که بدانی چه کشیدم؟؟؟!!